Paul van Meenen daagt mij uit om iets te zeggen over het standpunt van GroenLinks over de Oostvlietpolder nu de Raad van State de aanleg van het bedrijventerrein niet meer blokkeert.
GroenLinks heeft een collegeprogramma ondertekent waarin staat dat bij een positief besluit van de Raad van State het bedrijventerrein moet worden gerealiseerd in een zo'n groen mogelijke omgeving en dat de beeldkwaliteit hoog dien te zijn. Een standpunt dat volgens mij wel heel erg dicht aanligt tegen het verkiezingsprogramma waarop D66 de verkiezingen mee is ingegaan (maar dit terzijde). GroenLinks wil een betrouwbare partner zijn en daarom zullen we niet uit het college stappen als het door ons ondertekende programma wordt uitgevoerd (zou toch wel apart zijn).
Nu staat het denken niet stil bij GroenLinks. Dat blijkt al uit het concept-verkiezingsprogramma waarin valt te lezen:
"Het bebouwen van de Oostvlietpolder heeft voor GroenLinks geen prioriteit. Eerst moet gekeken worden naar bestaande bedrijventerreinen in Leiden en de regio. Als de Oostvlietpolder toch bebouwd moet worden dan kan dit alleen als de polder het meest groene en duurzame bedrijventerrein van de Randstad wordt."
Het klinkt als een opdracht van de leden aan onze fractie om het denken niet stil te laten staan. En dat doen we zeker niet. De kosten van het ontwikkelen van het huidige plan liggen ook nog eens erg hoog (meer dan 20 mio. Euro). Dat verontrust mij natuurlijk. Het is goed om inzicht te krijgen in wat het alternatief zou kosten gelet op de reeds gedane toezeggingen en ingenomen grondposities. Ik heb begrepen dat dit nog wel eens een hoger kostenplaatje zou kunnen laten zien. Nu de afspraak niet nakomen en uit het college stappen betekent ook dat er nog wel eens veel minder groen zou kunnen overblijven dan nu gepland. Want een deel van die hoge kosten heeft natuurlijk te maken met het behoud van een deel groen in de oostvlietpolder. Dus minder bebouwen dan aanvankelijk gepland. En dat hebben we uit de onderhandelingen weten te slepen. Zoiets is een politiek compromis. En soms moet je daar genoegen mee nemen om erger te voorkomen.
