05 maart 2010
Uit de raad
Het gaf hoe dan ook een katterig gevoel. Je hoopt dat GroenLinks net als in vele andere steden een zetel wint. En dan blijkt op de verkiezingsavond dat we minder stemmen hebben dan vier jaar geleden. Dat is een domper maar de kiezer heeft altijd gelijk. Dat betekent nadenken over wat we niet goed hebben gedaan. Ten eerste denk ik toch dat GroenLinks door het jarenlange dragen van bestuursverantwoordelijkheid op de eigen herkenbaarheid heeft ingeleverd. De gesloten compromissen van alle jaren gaan aan je kleven en als partij kleef je daarom ook wat aan het pluche. Dat is nooit goed voor een partij die doorgaans een imago heeft om als geweten de andere partijen wakker te houden. Het moeilijk uitlegbare standpunt van GroenLinks over de Oostvlietpolder is daar ook wel een goed voorbeeld van. Als je als partij door alle jaren heen naar zo'n standpunt bent gegroeid dat je zelf nog wel verdedigbaar vindt (vind ik overigens nog steeds) dan wil dat nog niet zeggen dat de kiezer dat snapt. Niet dus. De winst voor de partij van de dieren (proficiat Dick!!) vindt voor een deel ook daar zijn oorzaak. GroenLinks moet zich nu maar eens opnieuw uitvinden. Maar dan wel zonder mij. Plaats 6 was voor mij bedoeld als een niet verkiesbare plaats en dat werd nog eens bevestigd door de kiezer. Ik hoop van harte dat D66 in staat is om de polarisatie in de Leidse politiek weg te halen en ervoor te zorgen dat er nu echt een andere bestuurscultuur komt. Het zal een hele klus worden. Ik wens iedereen daarbij veel wijsheid toe.