29 maart 2009

Musée du quai Branly

Musée du quai Branly

Nuon gelden op een duurzame spaarrekening


Er is veel te doen over de verkoop van de NUON aandelen door gemeenten en provincies.
Moet je wel je energievoorziening privatiseren en in handen leggen van buitenlandse aandeelhouders? Veel GroenLinksers zijn dan ook tegenstander van de verkoop. De gemeentelijke overheden zouden deze verkoop moeten blokkeren. Maar moet je de energie-zekerheid niet garanderen door landelijke wetgeving in plaats van door plukjes aandelen bij de diverse lokale overheden? Het lijkt een beetje op een discussie die als mosterd na de maaltijd, mede als gevolg van de crisis, naar boven komt. Mijn pleidooi zou zijn om vooral duurzame investeringen te doen met het geld dat de gemeenten ontvangen bij verkoop. Investeren in werkgelegenheid en duurzame energievoorziening. Isoleer huizen en leg beter openbaar vervoer aan. En zolang je het geld nog niet uitgeeft, zet het dan weg op een duurzame rekening. Vandaar ook de brief die ik samen met de PvdA aan raad en college heb gestuurd.

28 maart 2009

27 maart 2009

Arno Bonte en het referendum


Gisteravond was het Rotterdamse raadslid Arno Bonte op bezoek in de afdeling Leiden. Op een bezielende wijze hield hij een vurig betoog voor het lokale referendum. Helaas kende hij iets minder goed de Leidse historie rondom het RGL referendum, waarbij door de houding van de provincie het referendum eerder voor minder dan meer vertrouwen in de politiek had gezorgd. En ook over de vraag of bij een idealistische partij als GroenLinks het referendum mogelijkerwijs de eigen idealen zou dwarsbomen, was hij optimistisch. Zelfs als na moeizame college-onderhandelingen de GroenLinkse punten waren binnengehaald moest je ruimhartig je verlies nemen als later een meerderheid van de bevolking dit afschoot door een referendum. Een botsing tussen de verschillende GroenLinks idealen, dat werd wel duidelijk in het debat. Arno heeft mij niet overtuigd, maar het was wel een goede discussie.

25 maart 2009

Nogmaals de toren

Eifeltoren

Bestuurscultuur

Hoe kan je nu een bestuurscultuur veranderen als je ziet dat deze eerder remmend dan stimulerend werkt. In opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft de Universiteit van Utrecht hier een onderzoek naar gedaan. Omdat in Leiden met het onderzoek naar de overschrijding van grote projecten veel aandacht is gegaan naar dit onderwerp ben ik en een aantal anderen hierover geïnterviewd. In Leiden was het onderzoek met de openbare verhoren een poging om heel duidelijk een moment als raad te pakken om uit te spreken dat het echt anders moet. Of dat de goede methode was zal de toekomst leren. In die zin is dit een interessant boekje met Leiden als "case-study".

24 maart 2009

23 maart 2009

22 maart 2009

Mooie bank trouwens....


Oppositieleider Paul van Meenen op het pluche. Hoewel nog op zijn eigen bank thuis. Op een foto bij het interview van de week in het Leidsch Dagblad. Boeiend interview. Niet zozeer over de inhoud zoals sommigen wellicht gehoopt hadden. Maar over de verhouding tussen coalitie en oppositie. Van Meenen heeft dan ook wel een punt als hij analyseert hoe de coalitiepartijen in Leiden elkaar op dit moment stevig omhelzen als het gaat om debatten rondom wethouders die zich in lastige interpellatiedebatten moeten verantwoorden. Dat menigeen de wenkbrauwen fronst kan ik me dan ook goed voorstellen. Maar de oplossing van Van Meenen (vorm een soort van "zakencollege" die echt kijkt wat goed is voor de stad) is wel een heel bijzondere. Want dat zal het door D66 verfoeide bedrijventerrein Oostvlietpolder en de RGL niet tegenhouden omdat daar in het verleden reeds over besloten is. Een zakencollege zal zeker niet allerlei reeds genomen besluiten openbreken. Dat fenomeen van alles steeds weer ter discussie stellen is nu juist het gevolg van sterk gepolitiseerde (en steeds wisselende) verhoudingen wat de politiek zo ongeloofwaardig maakt. En omdat in het democratisch krachtenveld elke beslissing morgen weer herroepen kan worden zullen collegepartijen elkaar krachtig vasthouden. In die zin zijn oppositie en college beiden schuldig aan verstarde verhoudingen. Het verminderen van de door Van Meenen gesignaleerde dodelijke omhelzing van de collegepartijen kan alleen verminderen als de oppositie die ruimte ook geeft. Maar ik ben blij dat Paul van Meenen pleit voor meer samenwerking in de stad. Dat lijkt me hard nodig. Want dat er iets moet veranderen aan de Leidse politieke cultuur mag duidelijk zijn.

louvre spiegeling

louvre parijs

20 maart 2009

19 maart 2009

Rita ziet GroenLinks Leiden over het hoofd

Rita Verdonk brainstormt met haar bewegingsgenoten over een plan om in Leiden aan de bak te komen. Laat ze nou in haar analyse heel GroenLinks over het hoofd zien. Ze onderschat Leiden. Dat is duidelijk.

Twitter, twatter, twutter

Op het GroenLinks congres twee weken geleden was er op het scherm veel getwitter te zien. Niet altijd even informatief of leuk en soms zelfs een tikkeltje onbeschoft. Vroeger schreven we een boek, daarna een artikel, het blog en nu het twitteren. Dat leidt er toe dat voordat nagedacht is de woorden al opgeschreven en verzonden zijn. Dat ondervond ook Arend Jan Boeksteijn, de vrolijke liberaal, die de Chinees vergeleek met een spleetoog en daarmee weer een Boekesteijntje scoorde. En daar heeft hij dan nu weer spijt van. Het is even wennen die moderne media. Ik heb daarom ook dit stukkie nog een keer goed gelezen voordat ik het publiceerde.

Toren in zwart wit

Eifeltoren

18 maart 2009

Met bril

model met bril

Eindelijk sociaal aanbesteden in Leiden

Het duurde even voordat het college in beweging kwam. Angst voor allerlei verplichtingen richting het bedrijfsleven zorgde ervoor dat het college van B en W aarzelde om het door PvdA en GroenLinks ingediende en aangenomen raadsvoorstel inzake sociale winst op aanbesteden in te voeren. Maar alle andere pogingen om werkgevers in beweging te krijgen boden te weinig resultaat en daarom heeft het college nu toch de eerste stap gezet richting sociale winst op aanbesteden. Ik ben er blij mee (en ook wel een beetje trots). Nu maar hopen dat de proef een succes wordt.

17 maart 2009

16 maart 2009

15 maart 2009

Eifeltoren (2)

Eifeltoren

Op de foto

op de foto
Voor Centre Pompidou in Parijs

Risico's lopen

Ben ik een week weg voor werk ontstaat er weer een crisissfeer in de Leidse politiek. En dan nog wel over de Stadsgehoorzaal en het lopen van risico's. Heeft alles te maken met het rapport over de overschrijdingen. Maar ja, ik was er niet en ik vind het dan ook niet gepast om mijn commentaar te leveren. Hoewel ik me wel afvraag wat de uitkomst van dit debat voor effect heeft op de nog te voeren discussie over het rapport. We wachten af.

14 maart 2009

08 maart 2009

Weekje weg in Parijs

Parijs 2005 142

Voor mijn werk weliswaar, maar toch mogelijk nog wat foto's maken. Een weekje rust op het blog, dat wel. De foto hierboven is gemaakt in La Defense.

Zijlpoort in Leiden

zijlpoort leiden

Eigen kuil eerst

Sinds jaren was ik weer op een GroenLinks congres. Het Europa congres. Leuk om oude bekenden te zien. Prachtig als jouw favoriet ook op nummer twee van de lijst komt. Wat minder om de saaie amendementendiscussies mee te maken. Met als dieptepunt de discussie over Israel en Hamas dat zoals gewoonlijk een hoog `GroenLinks waarschuwt nog 1 keer gehalte had´. Maar goed, dat hoort bij de bekende GroenLinks rituelen. Voor het eerst ook de nieuwe lijsttrekker Judith Sargentini gehoord. Nog wat onwennig voor zo´n grote zaal bekritiseerde ze de oproep van Heemskerk om vooral in Nederland op vakantie te gaan. Judith vroeg zich af wat er zou gebeuren als de Duitsers dat ook zouden gaan denken. Dan hebben we allemaal onze eigen kuil bij Scheveningen. Ik mag dus nog reizen. Gelukkig maar. Morgen trouwens een week, voor mijn werk, naar Parijs. Even geen blogjes dus.

07 maart 2009

06 maart 2009

05 maart 2009

Bas Eickhout op twee

Zaterdag is er het Europa-congres in Utrecht. Vorige week ging ik dan ook naar één van de debatavonden voor de nummer twee kandidaten. Wat mij opviel was dat de kwaliteit voor die plek hoog is. Slechts één kandidaat vond ik ongeschikt. Maar er stak er wat mij betreft één wel bovenuit: Bas Eickhout. Ik maak Bas al een aantal jaren mee en er wordt regelmatig gefluisterd dat hij één van de GroenLinkse talenten is. Zijn kennis ligt op het gebied van Europa en hij moet het dan nu maar een keer worden. Is naast een gedegen milieuspecialist ook nog een sympathieke vent. Ik ga voor Bas.

04 maart 2009

Actie voor mijn raam


Een actie voor mijn raam. De actie van Greenpeace voor klimaatsteun aan ontwikkelingssteun kon ik nu eens van de andere kant bekijken. Sinds kort werk ik in het ministerie van Financiën dat volgende week door de koningin wordt geopend. Helaas had ik mijn fototoestel niet bij me zodat ik het met een foto van Greenpeace moet doen. Altijd bijzonder hoe de actievoerders gebouwen weet te beklimmen. Vreemd als het op je eigen kantoor gebeurt.

Slachthuis Leiden

Slachthuis Leiden

02 maart 2009

01 maart 2009

Raadswerk is gewoon leuk!!

Het gezoek naar nieuwe raadsleden is weer begonnen. Tijdens de ledenvergadering van mijn partij afgelopen donderdag werd het competentieprofiel voor nieuwe GroenLinks raadsleden aangenomen. Mijn stille gedachte was dat ik me in dat profiel niet helemaal herkende. Je moet wel een duizendpoot zijn als je aan al die wensen voldoet. Dus het zal nog lastig worden om goedgekeurd te worden door de commissie als ik nog vier jaar verder zou willen. En ook nog minimaal 24 uur per week beschikbaar moet zijn. In een artikel zaterdag in de Volkskrant wordt voor kleine partijen zelfs gesproken over 32 tot 40 uur. Pas hoorde ik SLO nog een oproep doen om er full time banen (met bijbehorende vergoeding) van te maken. Ik kijk met grote scepsis naar deze ontwikkeling. Het raadswerk is naar mijn mening te doen in 20 uur. En als je er veel meer tijd aan besteedt dan ben je amtenaartje aan het spelen. Een raadslid moet in hoofdlijnen weten waar het om gaat en niet de pretentie hebben om alles te weten. Dat gaat uiteindelijk toch niet en dat leidt vaak tot frustratie en vroegtijdig terugtreden. Een te groot verantwoordelijkheidsgevoel is voor raadswerk niet altijd effectief. Volgens mij moet je het raadwerk vooral leuk vinden en niet vergeten dat er ook nog een leven is naast het raadswerk.

Voorbijgangers

voorbijgangers