28 april 2010

Roeiwedstrijd

roeien op de bosbaan

Het sprookje van de schuur

Er waren eens twee buren die besloten hadden in hun tuin gezamenlijk een schuur te bouwen. Dat was een lastig project, dus er werden wat avonden besteed aan hoe dat voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk hadden ze een mooi plan en sloten ze een akkoord. Maar toen kwamen de kinderen van het ene gezin in opstand. De schuur was veel te groot en daardoor konden ze niet meer zo leuk spelen. Ze wilden niet naar de argumenten van hun ouders luisteren. De democratisch ingestelde ouders gingen op hangende pootjes naar de buren met de vraag of het project afgeblazen kon worden. Dat vonden de buren niet leuk. Het was toch een goed plan en er lag toch een helder besluit? Hadden die kinderen niet eerder aan de bel kunnen trekken? Dat hadden ze wel gedaan maar vader Alexander had hen toen de mond gesnoerd. Om wille van de lieve vrede waren de buren bereid wel wat concessies te doen. De schuur kon wel wat kleiner en men was bereid mee te betalen aan het nieuwe pad dat ook nodig was. Iedereen was weer tevreden. Toen de aannemers reeds besteld waren gingen de kinderen weer moeilijk doen. De kinderen zouden de nieuwe schuur blokkeren: de aannemers mochten er gewoonweg niet in. De buren waren woedend. Dat vonden de kinderen heel raar: zij wilden het toch niet? In hun gezin was er toch een democratisch besluit genomen? Wat waren hun buren toch arrogant. Onbegrijpelijk. En in de wijk leefde men voortaan lang en zeer ongelukkig. Want uiteindelijk kwam er toch een schuur, een hele grote. En gespeeld werd er niet meer.

25 april 2010

Voorbijgangers

passerelle Simone de Beauvoir

Passerelle Simone de Beauvoir Parijs

22 april 2010

en daar komt ie dan....

over de brug (2)

Foto genomen op de prachtige passerelle Simone de Beauvoir in Parijs.

21 april 2010

Kom over de brug

Over the bridge

En weer wordt het rapport misbruikt

Bij mijn afscheid als raadslid riep ik de komende coalitie op om vooral plannen uit te gaan voeren in plaats van te maken. Dat was 1 van de belangrijkste conclusies uit het rapport van het onderzoek waar ik voorzitter van was (Leiden stad van ambities). Apetrots was ik dan ook dat in het flinterdunne akkoord dat rapport wel wordt aangehaald. Het is uitgangspunt bij bezuinigingen, met name aanbeveling 1: "Minder plannen, meer realisatie".
Helaas is dit uitgangspunt een dode letter. Veel plannen van vorige colleges worden linea recta de prullenmand ingegooid: De RGL, de bebouwing van de Oostvlietpolder, de morsweggarage wordt wellicht weer anders, de Ringweg Oost krijgt nog een onderzoek naar varianten en de NV Bor gaat niet door als het toch weer beter kan.
Ik moet zeggen dat ik sommige plannen van vorige colleges ook bar slecht vond (denk o.a. aan de Morspoortgarage). Maar het leerpunt van de commissie was dat je eenmaal genomen besluiten niet constant ter discussie moet stellen. Dat kost namelijk handenvol geld en gaat ten koste van andere plannen die we ook belangrijk vinden. Het zou toch jammer zijn dat de ijshal er niet komt vanwege een schadeclaim van de Provincie inzake de RGL. Om nog maar te zwijgen over het geld dat de provincie niet meer geeft voor de Ringweg en de ontsluiting van het Bio Science park.
En ik zie de ambtenaren al weer glunderen. Ze mogen weer gaan rekenen aan nieuwe plannetjes en de oude kunnen weer de kast in. Het oude liedje herhaalt zich keer op keer. En dat terwijl sommige coalitiegenoten denken dat je op die ambtenaren kunt bezuinigen. Niet als je hen weer op die manier aan het werk zet.
En ik voorspel alle nieuwe plannen van dit college (bv de nieuwe parkeergarages) zullen door een volgend college wel weer in de prullenmand gegooid worden. Zo gaat dat namelijk altijd in Leiden. En de burger kijkt toe en betaalt zijn belasting. Te veel (zegt de VVD dan terecht), maar het is mede dankzij diezelfde VVD.

20 april 2010

GroenLinks kiest een tikkeltje behoudend

Nu het stof wat naar beneden is gedwarreld is het tijd om wat evaluatieve opmerkingen te plaatsen bij de verkiezing van de lijst van GroenLinks. Als lid van de kandidatencommissie past mij daarbij wel wat terughoudendheid gelet op de intensieve betrokkenheid bij de voorbereiding van het proces. Maar een paar kanttekeningen kan ik toch wel maken.
1. Kandidaten van de Tweede Kamer hebben weinig te vrezen in een procedure. De vijf personen die al kamerlid waren zijn terecht gekomen op plek 1 t/m 5. Waar er ook binnen GroenLinks tot voor kort gemopperd werd op de lijsten van o.a. de SP en het CDA dient men zich nu een beetje te gaan schamen. Een balans tussen continuïteit en vernieuwing is ook bij GroenLinks ver te zoeken.
2. Het ontbreken van een groene kandidaat bij de eerste vijf werd door het congres niet als een probleem ervaren. De kans om er in de top twee neer te zetten vond men niet nodig. Het milieu is gelukkig in goede handen van Liesbeth. De kans om meer met het thema natuur te doen en de Partij van de Dieren overbodig te maken is niet met beide handen gegrepen. De partij heeft weinig geleerd van de kwetsbaarheid op dit thema na het wegvallen van Duyvendak.
3. De enorme kans om met een persoon als Bert van Boggelen ook de progressieve christenen in het CDA aan te spreken werd niet gepakt. We vissen nog steeds vooral in de progressieve electorale vijver en denken niet of nauwelijks na hoe we ervoor zorgen dat de rechtse meerderheid omslaat in een linkse meerderheid.
4. Door het ontbreken van de zogenaamde 'schotten' binnen de lijst was het vanaf plek 6 echt een verkiezingstombola waarbij menig kiezer niet meer in de gaten had welke relatie er nog was met het door de commissie gegeven advies. Dan gaat het meer om het mooie praatje in twee minuten dan een afgewogen selectieproces.

groenlinks (2 of 16)

19 april 2010

Referenda en GroenLinks

De begrijpelijke geïrriteerdheid van Femke Halsema over het afschieten door het congres van het referendum heeft naar mijn mening alles te maken met de problematiek van het referendum zelf. Femke zal wellicht gedacht hebben: waarom schieten ze dit goede voorstel af? Weet men wel waarom het zo'n goed voorstel is? Weten ze wel dat de Tweede Kamerfractie zelf een initiatiefvoorstel heeft ingediend? Stemmen ze niet erg met de onderbuik? Een heel begrijpelijke reactie. Maar zo'n reactie is er ook vaak na een referendum. Het drama rondom de Europese grondwet ligt nog vers in mijn geheugen. Ik heb het onbegrijpelijk gevonden dat GroenLinks in de Tweede Kamer hier zo'n voorstander van was. Je kon voorspellen wat er zou gebeuren. En het referendum in Leiden over de RGL heeft geen schonere en duurzame stad dichterbij gebracht. Sterker nog: de bestuurlijke verhoudingen in Leiden zijn er slechter door geworden. Met het nieuwe college gaat de strijd met de provincie weer van voren af aan beginnen. Over bestuurlijke drukte gesproken.

17 april 2010

Gefeliciteerd met een ijzersterke oppositie

Ik vind het jammer dat GroenLinks niet meedoet met het nieuwe college van Leiden. Het sociale en groene geluid blijft nodig, maar met de VVD erbij bleek het niet mogelijk. De VVD in Leiden is onder Paul Laudy langzaamaan rechtser geworden. Dat is begrijpelijk met de hete adem van Wilders in de nek, maar niet goed voor een stad zoals mijn partij die voor ogen heeft. GroenLinks is altijd bereid tot compromissen, maar er moet ook wel onderling vertrouwen zijn. Dat was er helaas te weinig. Dan rest GroenLinks niets anders dan constructieve oppositie tegen dit rechts georiënteerde college met een dun rood randje. Geen zure oppositie. Daar is geen enkele reden voor. Hopelijk zal de PvdA als andere oppositiepartij ook de nieuwe bestuursstijl een kans geven, al geven de eerste twittersignalen niet veel hoop. Voor hen zal het wel heel erg wennen zijn. En de RGL? Wat mij betreft dan toch maar door de Breestraat. Want dat zal de Provincie waarschijnlijk besluiten als dit college destructief gaat tegenhangen tegen een reeds lang genomen beslissing. Misschien is dat ook wel gewoonweg een betere route. Zo heeft elk nadeel weer een voordeel.

16 april 2010

Kandidaat voor nummer 1

Femke Halsema

Gegijzeld door een nieuwe stijl

Het is opvallend welke dynamiek de Leidse collegevorming op dit moment heeft. De wens om te komen tot een beperkt akkoord om daarna vooral de raad aan het stuur te krijgen lijkt op dit moment te verzanden. De dappere poging van Paul van Meenen om te komen tot een afspiegelingscollege lijkt te verzanden nu na de PvdA ook GroenLinks de deur is gewezen vanwege een gebrek aan onderling vertrouwen. Maar ook de overgebleven ploeg lukt het nog niet om eruit te komen. Er is in de historie van het onderhandelen over college-akkoorden nog nooit zo lang over zo'n korte tekst onderhandeld. Ik verwacht dan ook een fors aantal side letters in de geheime dossiers van de onderhandelaars. Het rechts georiënteerde college met de SP als excuus truus zal in de fase waarin nu behalve over de vorm ook over de inhoud gesproken gaat worden waarschijnlijk merken dat ook vernieuwende politiek wel eens kan leiden tot onoverbrugbare verschillen. En omdat politiek ook de nodige consistentie vraagt is een college met zowel de SP als de VVD toch een moeilijk project. Ik snap dat de SP wil laten zien dat ze na het RGL drama met Keur en Jonas vier jaar geleden met een andere kandidaat het wel goed kunnen, maar ik vrees dat ze vergeten dat de stad besturen meer is dan een overwinning op de dossiers RGL en Oostvlietpolder. De discussie over de bezuinigingen zal gaan over de keuze tussen bereikbaarheid (asfalt en garages) en sociaal beleid (WMO en minimabeleid). Ik kan me niet voorstellen dat er uit het nu te vormen college een compromis komt waar de stad wat aan heeft. Het zal vlees noch vis zijn. Deze ontwikkelingen zijn spijtig omdat ik net als D66 het nodig vindt dat de Leidse politiek zich anders gaat gedragen en zich meer op de stad dan op zichzelf richt. Maar dat kan alleen als je een ploeg hebt die graag met elkaar aan de slag wil en ook voor wat betreft de inhoud dezelfde richting op kijkt. Als dat er niet is los je het niet op met alleen een nieuwe bestuursstijl, hoe nodig die op dit moment ook is. Voordat het te laat is moet Van Meenen zijn opdracht even teruggeven en kijken of een informateur iets kan repareren. Het zou voor hem toch ook onaanvaardbaar moeten zijn dat partijen als CDA en VVD wel nieuwe politiek willen, maar dat in ieder geval alleen met elkaar aan durven. Hoezo bijwagens? Uit ervaring weet ik dat zo'n deal alleen tot stand komt als er wederzijds ook andere beloften zijn gedaan. Zoiets heet acherkamertjespolitiek. Dat is op zich geen doodzonde maar past totaal niet bij wat D66 wil bereiken met deze nieuwe ploeg.

11 april 2010

07 april 2010

Open brief aan college-onderhandelaars

Het is erg stil. We horen weinig van de college-onderhandelaars. Maar uit de wandelgangen krijg ik het idee dat een college met zowel SP en GroenLinks aan de ene kant en de VVD aan de andere kant niet zal leiden tot het progressieve beleid dat ik zo graag onze stad toewens. Vandaar dat ik samen met een aantal andere "voormalige politici" een open brief heb verzonden aan de progressieve onderhandelaars.