28 januari 2010

Debat oostvlietpolder

De verkiezingskoorts zal vanavond ook in de raad te merken zijn. De VVD heeft n.a.v. het "njet" van Leiderdorp een spoeddebat aangevraagd en ik mag het hebben over de Oostvlietpolder. Het college wil 15 miljoen euro om gronden aan te kunnen kopen. De vrienden van de Oostvlietpolder noemen dit een blanco cheque. Zelf heb ik ook veel moeite om het college zoveel geld te geven nu het zo onzeker is of het bedrijventerrein niet veel groter gaat worden dan 29 ha. Daar trekt GroenLinks duidelijk haar streep. Zou er dan toch een meerderheid gaan ontstaan tegen een bedrijventerrein in de Oostvlietpolder omdat een klein en duurzaam bedrijventerrein zoals afgesproken geen haalbare optie lijkt? Het worden nog spannende tijden waarbij GroenLinks het verschil kan maken.

25 januari 2010

24 januari 2010

Glaskunst

glaskunst

Gezien in het gemeentemuseum Den Haag

De groene lijsttrekkers van Leiden (3)

`De invulling van het bedrijventerrein Oostvlietpolder zal D66 alleen maar goedkeuren als er een goed milieuplan ligt. Als het, ook door D66 ondersteunde, bestemmingsplan Oostvlietpolder opnieuw wordt afgewezen staat D66 open voor andere invullingen.`
Zo luidde het verkiezingsprogramma van D66 in 2006. Kiezers die vanwege dit standpunt D66 hebben gekozen zijn bedrogen uit gekomen. De Raad van State heeft het bestemmingsplan niet afgewezen en D66 is nu mordicus tegen elke vorm van bebouwing. De partij is door voortschrijdend inzicht tot hele andere gedachten gekomen. Dat kan natuurlijk, maar voor een partij die ideologisch meer waarde hecht aan hun kiezers dan aan hun leden wel wat vreemd en het zegt mogelijk iets over de waarde die D66 hecht aan het verkiezingsprogramma.
Grappig vond ik het dat duo raadslid Mark Koek in de commissievergadering van twee weken geleden liet blijken deze tekst uit hun verkiezingsprogramma geeneens meer te kennen. Sinds men in de oppositie is gaan zitten is er sprake van voortschrijdend inzicht, zegt leidsman Paul van Meenen. Dat geeft te denken welk voortschrijdend inzicht er straks weer plaats gaat vinden als deze partij het college ingaat. Daarom vond ik een zin uit het huidige verkiezingsprogramma wel opvallend. Daarin zegt men dat D66 een consistent bestuur wil dat de wet op een eenduidige wijze interpreteert en uitvoert en zijn beloftes nakomt; ook bij wisseling van de macht. Het bestemmingsplan Oostvlietpolder is ook door D66 aangenomen en maakt een bedrijventerrein mogelijk. Ik ben benieuwd op welke wijze D66 de komende periode consistent zal zijn. GroenLinks zal geen ongeloofwaardige draai maken met betrekking tot de Oostvlietpolder nu we uit het college zijn. Wij strijden hard voor de ontsluiting van een groot groen park in de Oostvlietpolder dat bekostigd wordt uit een klein bedrijventerrein van 29 ha. Ik hoop van harte dat andere politieke partijen dit willen steunen. Ik vrees dat andere partijen op een veel groter bedrijventerrein aansturen.

22 januari 2010

21 januari 2010

20 januari 2010

Leidse Jazzweek

Leidse Jazzweek 2010

Vivienne Aerts

glaskunst

glaskunst

De groene lijsttrekkers van Leiden (deel 2)

Al eerder schreef ik over de aanbevelingen van de vrienden van de oostvlietpolder.
Jan Jaap de Haan van het CDA is zo'n groene lijsttrekker waar je volgens de vrienden op moet stemmen als je de oostvlietpolder groen wil houden. Jan Jaap zit echter nog een beetje met zijn twee rollen (lijsttrekker en wethouder) in zijn maag, blijkt uit zijn reactie op de bestuursovereenkomst met de provincie over de toekomstige plannen. Daar kun je volgens wethouder De Haan nog wel van af omdat er geen boeteclausule in staat meldt hij via het Leidsch Dagblad. Het is voor mij een novum dat een wethouder die verantwoordelijk is voor een bestuursovereenkomst met de provincie de Leidse bevolking "geruststellend" laat weten dat je er nog wel van af kunt vanwege het ontbreken van een boeteclausule. Het CDA als bestuurderspartij toont zich hier niet van haar beste kant.
Als de de Oostvlietpolder zo groen mogelijk wil houden moet je dus toch gewoon GroenLinks stemmen. Die knokt ervoor om op basis van het reeds aangenomen bestemmingsplan zoveel mogelijk groen gebied te ontsluiten.

18 januari 2010

17 januari 2010

leeuw (met een vlekje)

naturalis

Gewoon te zien in Naturalis.

En weer de stadsgehoorzaal......

Het politieke drama rondom de Stadsgehoorzaal wordt steeds groter. Na het raadsonderzoek met betrekking tot de overschrijdingen dat veel ellende blootlegde komen er steeds weer nieuwe problemen naar boven. Na het door wethouder Witteman gesloten afwijkende contract met de inmiddels failliete aannemer lijkt de gemeente nu staatssteun te geven aan de commerciële huurders aan het pand onder de nieuwe zaal.

Ik snap dat het op dit moment moeilijk is om de winkel te verkopen of tegen een goede prijs te verhuren. De economische recessie en de vertragingen in het Aalmarktproject hebben begrijpelijkerwijs grote invloed. Een korting op de huurprijs is in zo’n geval niet meer dan normaal. Dat is een vorm van marktwerking.
Maar wat het college van B en W nu besloten heeft is totaal iets anders. Een groot deel van de aanloopkosten van de winkels (waaronder de kosten van reclame) worden door de gemeente geheel vergoed. Daarnaast is er sprake van een omzetafhankelijke huur.
De gemeente Leiden gaat ondernemersrisico lopen op een onverantwoorde wijze. Want als de winkelketen niet succesvol is leidt met name de gemeente Leiden een enorme strop. De gemeente is geen ondernemer en moet dat ook niet willen spelen. Eén van de leerpunten van het onderzoek naar de overschrijding grote projecten was nu juist dat de gemeente de risico’s moet leggen bij de partijen die de risico’s goed kunnen beheersen. Het zou me niets verbazen als er nog eens een wethouder sneuvelt over de Stadsgehoorzaal.

16 januari 2010

13 januari 2010

Warme gevoelens

Het blijft voor mij een raadsel waarom de VVD vorige week donderdag al zo snel het indienen van een motie door GroenLinks als een daad van wantrouwen richting het college bestempelde. Terwijl (zoals ik al eerder schreef) de VVD in dergelijke acties met betrekking tot het fietsparkeren vroeger veel verder ging. Kennelijk moest het allemaal naar GroenLinks op scherp gesteld worden, zo net voor de verkiezingen. Erg veel warme gevoelens zullen er niet meer geweest zijn van onze liberale collega's. Ik vraag me af hoe John Steegh het blogje van zijn collega wethouder heeft ervaren. Ook al niet zo warm.

12 januari 2010

LUMC

lumc

Analyse breuk college

Het geven van een goede analyse van de breuk van het Leidse college is niet eenvoudig. Op internet verschijnen allerlei meninkjes die het soms voor GroenLinks wel en soms voor GroenLinks niet opnemen. Soms wordt er geanalyseerd rondom de inhoud van de parkeergarage, soms gaat het vooral over de politieke en persoonlijke spelletjes. Of wordt er gefluisterd over een weldoordachte verkiezingsstrategie. Los van wat waar en niet waar is, vraagt de situatie wel om een wat bredere analyse en discussie binnen GroenLinks.

De inhoud

GroenLinks is in 2006 de campagne begonnen met het wassen van de ramen van bewoners op de Morsweg vanuit het besef dat de verkeersoverlast daar het maximum bereikt had.
Daarom kwam ook in het collegeprogramma te staan dat een parkeergarage bij de Morspoort alleen mogelijk zou zijn met voldoende flankerende maatregelen waarbij gedacht werd aan het instellen van eenrichtingsverkeer. Voor het gewenste eenrichtingsverkeer is de Rijnlandroute noodzakelijk. Anders loopt het verkeer elders vast. Dit wetende was het dan ook logisch dat GroenLinks enthousiast was over het alternatieve plan van de buurt. Helaas gaf dat onvoldoende plekken overeenkomstig wat in het collegeprogramma was afgesproken. Maar als je merkt dat een buurt bijna in opstand komt, moet je toch niet blijven hangen in de cijfermatige afspraken van een collegeprogramma? Toen het college bleef vasthouden aan de te realiseren aantallen, was het logisch dat GroenLinks een uiterste poging deed om andere tegemoetkomingen aan de wijk te doen met als doel het aantal auto's op de Morsweg te verminderen. Dat het niet lukte is genoegzaam bekend.

De strategie

GroenLinks balanceerde op de randen van het college-akkoord en verdient niet voor elke handeling in het proces de schoonheidsprijs. De oorzaak daarvan is naar mijn mening dat de partij al redelijk snel alleen kwam te staan. Zoals Paul van Meenen mij deze week leerde dien je in zo'n situatie altijd een partner in crime te hebben. Dan maakt het weinig uit of je tegen het collegeprogramma ingaat. Zoals D66 en VVD vier jaar geleden inzake de fietsparkeergarage of zoals PvdA, VVD en CDA anderhalf jaar geleden inzake camera's in het stationsgebied. Helaas moet geconstateerd worden dat m.b.t. de Morspoortgarage die medestander niet te vinden was, ook niet met de PvdA die toch vaak als natuurlijke bondgenoot wordt aangemerkt.

Het evenwicht

Maar er is natuurlijk meer aan de hand. GroenLinks is van nature in Leiden een constructieve partij die zijn verantwoordelijkheid wil nemen (anderen zouden zeggen dat we aan het pluche kleven). Dat heeft er de afgelopen tijd toe geleid dat we zelfs samen met CDA en VVD in een college zijn gegaan terwijl we voor de meerderheid van het college niet nodig waren. Zo'n positie kan je alleen langdurig innemen als de anderen bereid zijn rekening te houden met jouw bijzondere positie. Temeer als de GroenLinks wethouder op cruciale momenten de kastanjes uit het vuur dient te halen (denk aan Rijnlandroute, RGL en Ringweg Oost) op dossiers die niet echt een GroenLinkse uitstraling hebben. Zo'n positie eist zijn tol en daar dienen de anderen rekening mee te houden. De laatste twee jaar heb ik meer en meer gemerkt dat er te weinig aandacht was voor de lastige positie van GroenLinks. Er werd weinig meer gegund. De buitenwacht kreeg daarom meer en meer de kans om GroenLinks als gekke Henkie weg te zetten. Dat gaat goed tot het touwtje breekt.

De herbronning

Hoewel het ontzettend zuur is voor John Steegh dat hij twee maanden voor tijd de trein moet verlaten geeft deze onverwachtse ontwikkeling voor GroenLinks ook kansen. De partij krijgt tijd om zoals Peter Bootsma van D66 mij gisteren (uit eigen ervaring) meedeelde te herbronnen. Een antwoord te geven op de vraag: waarom zijn we een actieve politieke partij in Leiden. Hoe willen we vorm geven aan onze betrokkenheid op groen en sociaal gebied in Leiden? Op het moment dat de partij lokaal wordt overladen met nieuwe enthousiaste leden is dat een kans die opgepakt moet worden. Niet ten ondergaan in een agressieve oppositiecultuur, maar durven de vinger op de zere plek te leggen. Kritisch zijn op het collegeprogrammafetisjisme dat de afgelopen twee jaar de Koppenhinksteeg en de Morspoortbewoners als grootste slachtoffers had. Maar altijd de bereidheid tonen om in een college met een progressieve signatuur een steentje bij te dragen.

GL uit het college

Als andere partijen niet willen begrijpen dat bij een buurt de maat vol is en je iets extra's moet doen om het draagvlak voor je besluiten te nemen dan houdt het op. De andere coalitiepartijen wilden niet die handreiking doen naar de buurt. Dat is de reden dat John Steegh opstapt. Als er geen onderling vertrouwen is dan kan een wethouder niet blijven zitten. Daar heeft hij natuurlijk groot gelijk in. Maar het is wel zuur voor een man die op een constructieve wijze de verkeersplannen van de vier partijen heeft uitgevoerd. Is een coalitie met CDA en VVD voor GroenLinks dan toch een brug te ver?

11 januari 2010

GroenLinks kookclub na slachting

sicilie-2004-076
Als we straks wellicht niet meer in het college zitten zal onze fractievoorzitter vast en zeker voor ons gaan koken.

10 januari 2010

Armoedenota aangeboden

Gisteren was het dan zover. Na veel gesprekken in de stad met organisaties die ervaring hebben met armoedebeleid was het voor mij gisteren een eer om het eerste exemplaar van de armoedenota aan te bieden aan wethouder De Haan van het CDA. In zijn en mijn speech kwam toch tot uiting dat de collegesamenwerking tussen GroenLinks en CDA de afgelopen twee jaar heeft geleid tot het behoud van het goede en een zoektocht naar het betere. De Haan erkende dat GroenLinks door het schrijven van de paragraaf over werk en inkomen in het collegeprogram de basis had gelegd voor de koers. En als de degens elkaar kruisten was dat altijd op een faire wijze. Zelden over het armoedebeleid, veeleer over het reintegratiebeleid. Daarbij gaat de discussie vooral over welke ruimte mensen zelf krijgen om vorm te geven aan hun participatie in de samenleving. Een debat wat zich vaak toespitst op de mate van sollicitatievrijstelling voor vrijwilligers en ouderen.
Ik verwacht dat de komende vier jaar het minimabeleid zelf onder druk komt te staan door de toenemende vraag vanuit de bevolking door de crisis. Voor een rechtvaardig beleid blijft de inbreng van GroenLinks noodzakelijk.

Vanaf mijn steiger 2

nogmaals steiger

De toekomstige fractie

GroenLinks 2010

09 januari 2010

Leids college en de Morspoortgarage

Veel Leidse partijen verwachten het aftreden van John Steegh van GroenLinks uit het Leidse college. We hebben namelijk als fractie tegen de Morspoortgarage gestemd. Veel berichtgeving over de poppetjes en over de chaos van het debat. Veel minder over de inhoud van het verhaal. In het college-akkoord zijn er bewust afspreken gemaakt over flankerende maatregelen die nodig waren als er een parkeergarage zou komen. Mijns inziens niet alleen voor de compensatie van de hogere verkeersdruk door de garage, maar ook vanwege het feit dat de Morsweg sowieso al jaren een verkeersriool is. In de campagne van 2006 waste de fractie van GroenLinks de ramen in deze straat. Wij waren toen geschrokken van het vuil dat ervan afkwam (wat niet zijn oorzaak vond in het gebrek aan properheid van de bewoners). Soms is voor een wijk de maat vol en moet je iets extra's doen. Meedenken met de alternatieve plannen van de bewoners was een mogelijkheid geweest. Nu de flankerende maatregelen zo mager waren kon er gedacht worden over de mogelijkheid van minder plaatsen in combinatie met een wens van de bewoners om het parkeren anders (groener) vorm te geven. Maar toen was het college-akkoord wel heilig.

05 januari 2010

De groene lijsttrekkers van Leiden

De vrienden van de Oostvlietpolder hebben hun stemadvies uitgebracht op basis van de verkiezingsprogramma's van de partijen. Je moet volgens hen niet op GroenLinks stemmen omdat die voor de uitvoering van het bestemmingsplan is: een beperkte bebouwing om een groene ontsluiting mogelijk te maken van de rest van de polder. Ik ken in Leiden geen enkele politieke partij die tijdens hun regeerperiode een groener compromis eruit wist te slepen. Dat geldt zowel voor CDA, SP als D66. Nu roepen deze partijen dat ze straks weer gaan zorgen voor een groene oostvlietpoder. En onze vrienden van de oostvlietpolder geloven in deze loze verkiezingsbeloften die deze partijen tot nu toe nooit waar hebben gemaakt op het moment dat ze mee gingen regeren. GroenLinks doet zijn uiterste best om het industrieterrein zo klein mogelijk te houden om nog veel groen over te houden. Groen wat goed toegankelijk moet worden voor de Leidse burger. Dat is een realistische en een consistente politiek. Met name D66 is een draaikont. Zij hebben in 2004 voor het bestemmingsplan gestemd. Nu ze in de oppositie zitten zijn ze opeens tegen.

03 januari 2010

02 januari 2010

Wegwijzer

wegwijzer

Bij de bouw van het nieuwe achmea gebouw in Leiden.