Duyvendak weg

De timing van het aftreden van GroenLinkse politici (Kaya en Duyvendak) is deze zomer wel opvallend. Alsof de komkommertijd gebruikt is om de partij wat extra aandacht te geven. Met name het aftreden van Wijnand Duyvendak leverde veel aandacht op. Aan de ene kant een afrekening met de acties van de jaren '80 waarbij nauwelijks nog aandacht was voor de politieke situatie waarin de acties plaatsvonden en aan de andere kant de verdeeldheid binnen GroenLinks die gelijk weer zichtbaar werd. Die discussie werd gelijk weer in het openbaar uitgevochten, waardoor de schade voor de partij alleen maar groter werd. Waarom toch de acties van Duyvendak c.s. niet meer in hun historische context geplaatst? De tijden zijn nu eenmaal veranderd en dergelijke acties zijn op dit moment zeldzaam. Slechts uit de hoek van de radicale dierenbevrijders zien we op dit moment praktijken die het daglicht niet kunnen verdragen. Duyvendak neemt terecht afstand van zijn verleden en is bereid in het openbaar zich te verantwoorden. Dat is voor mij de voorwaarde waaronder je met een dergelijk verleden het parlement in kan. Waarschijnlijk had hij dat veel eerder moeten doen. Met name het feit dat de publicatie van de namen van ambtenaren pas bekend werd door de melding van de gevolgen door één van de slachtoffers is de oorzaak van zijn aftreden. Hij heeft zijn eigen graf gegraven. Niet een klein beetje dom, maar ook naïef. En dat is wel jammer, want we zullen een uitstekend en innemend parlementariër moeten missen.