Het Leidsch Dagblad spreekt van het "verraad" van wethouder Steegh door een mail van een medewerker van het warenhuis over misstanden bij kringloopwinkel "Het warenhuis" door te zenden naar een hoge leidinggevende. Door dit verhaal te combineren met recente uitlatingen van medewerkers over diefstal suggereert het LD dat Steegh een "klokkenluidersmail" inzake fraude heeft doorgezonden naar een direct leidinggevende. Maar nu de gemeenteraad de mailwisseling geanonimiseerd onder ogen heeft gekregen blijkt het verhaal toch echt anders. Het gebruik van de term "verraad" slaat nergens op. De betreffende medewerker stelde misstanden en problemen aan de kaak zonder die nader te omschrijven. De medewerker wilde ideeën ter verbetering met de wethouder bespreken en eventueel op projectbasis ermee aan de slag gaan. Geen verwijzing naar diefstal of fraude. Daarom is het logisch dat Steegh antwoordde dat hij graag wilde weten waarom de persoon niet bereid was om hierover met anderen in het Warenhuis te praten. Want verbetering van bedrijfsvoering moet toch bespreekbaar zijn? Als je ziet hoe burgers ongegeneerd reageren op dergelijke berichtgeving dan heb ik even genoeg van de politiek. Ik zal nu wel weer beschuldigd worden van het feit dat ik "mijn" wethouder tegen beter weten in verdedig. Maar hij heeft recht op die verdediging.