Eén van de leerpunten uit het onderzoek naar de overschrijding naar grote projecten is dat eenmaal genomen besluiten niet voortdurend weer ter discussie gesteld moeten worden. Als er besluiten zijn genomen brengt heroverweging doorgaans verwarring en hoge kosten met zich mee. Het aanvankelijke besluit heeft namelijk geleid tot het aangaan van verplichtingen met andere partijen. Dat weer openbreken kost handenvol geld en pleit niet voor je als “betrouwbare” partner. Die partijen zullen zich in het vervolg wel bedenken als je vraagt om nog eens wat samen te doen.
Zo ook bij de RGL. Uitvoering van de uitslag van het referendum bleek niet haalbaar door de starre houding van de provincie. De meerderheid van de gemeenteraad heeft nu besloten om alsnog akkoord te gaan met de aanleg van de RGL. Over een ander tracé (Hooigracht i.p.v. Breestraat) en met een forse financiering door de provincie van de Ringweg Oost. De als gevolg hiervan getekende bestuursovereenkomst bij de komende verkiezingen weer ter discussie stellen (zoals D66 blijkbaar wil) is het negeren van een democratisch genomen besluit met grote financiële gevolgen voor de gemeente Leiden. Afkoop zou meer dan 70 miljoen euro kosten. Geen geld meer voor nieuw hoogwaardig openbaar vervoer en geen geld meer voor een betere ontsluiting van de (overigens autoluwere) binnenstad. Ik heb als raadslid nog steeds spijt als haren op mijn hoofd dat ik voorstander was van een referendum waarvan de uitslag achteraf niet goed uitvoerbaar was vanwege de doorzettingsmacht van de provincie. Het vasthouden aan deze uitslag zou echter over een aantal jaren aanleiding zijn voor een nieuw raadsonderzoek. Want dan zouden we pas zien welke desastreuze gevolgen voor de stad een dergelijke beslissing zou hebben. Met pijn in het hart kijk ik terug op de besluitvorming rondom de RGL. Ook ik had het graag anders gezien. Maar de belangen inzake de RGL beperken zich nu eenmaal niet tot de stad Leiden. En daarom is het goed dat de gemeenteraad in de laatste vergadering van 2008 ja heeft gezegd met betrekking tot het akkoord met de provincie. En als er partijen komend jaar de verkiezingen ingaan met de boodschap dat de RGL er niet zal komen, hoop ik dat ze ook durven uit te leggen wat de kosten en gevolgen zullen zijn van het terugdraaien van een democratisch genomen besluit.
